بررسی مقدار جذب و تجمع کادمیم در اندام های مختلف چهار گیاه زراعی (گندم، اسفناج، خیار و هویج)

استفاده غیر اصولی از فاضلاب های صنعتی باعث آلودگی محیط زیست به فلزات سنگین شده است. تجمع فلزات سنگین در خاک و انتقال آن به محصولات زراعی به عنوان یکی از عوارض مهم بهداشتی و محیط زیستی استفاده غیر اصولی از پساب ها و فاضلاب های صنعتی در مناطقی از کشور مطرح است. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف غلظت کادمیم خاک بر مقدار جذب و تجمع آن در اندام های مختلف چهار گیاه زراعی رایج در کشور (گندم، اسفناج، خیار و هویج)، به صورت یک طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوک های کاملاً تصادفی در سه تیمار کادمیم در خاک شامل غلظت های صفر (تیمار شاهد)، 50 و 100 میلی گرم در کیلوگرم خاک، در چهار تکرار به اجرا در آمد. خاک مورد استفاده از مزرعه چهارصد هکتاری مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر (کرج) انتخاب و بعد از دوبار الک کردن با مش دو میلی متر و افزودن نیترات کادمیم و مخلوط نمودن کامل تهیه شد. برای کاشت از گلدان های پلاستیکی استوانه ای به قطر 40 و ارتفاع 60 سانتی متر استفاده شد. مقدار آب مورد نیاز با استفاده از روش پنمن مانتیث برآورد شد. در پایان فصل زراعی از بخش های مختلف گیا هان برای سنجش مقدار تجمع کادمیم نمونه برداری و آزمایش به عمل آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقدار تجمع کادمیم با افزایش غلظت کادمیم در محیط ریشه نسبت مستقیم داشته و به جز تیمار شاهد، در سایر تیمارها بیش از حد استاندارد مصارف انسانی بود. ترتیب تجمع کادمیم در بخش های مختلف گیاهان مورد بررسی به شرح زیر بود: ریشه: خیار، هویج، گندم، اسفناج، برگ و ساقه: هویج، خیار، گندم،  اسفناج، میوه یا محصول: گندم، خیار،  هویج، اسفناج، پوست میوه: گندم، اسفناج، هویج، خیار.